Op de politieke markt van 16 oktober werd de herijking van het armoede en minimabeleid behandeld.
Mathinus Wolters nam het woord namens de fractie van de PvdA:
De herijking van het armoede en minimabeleid, een onderwerp dat de PvdA nauw aan het hart gaat.
Armoede leidt tot een sociaal en maatschappelijk isolement.
Dit moeten we met zijn allen proberen tegen te gaan.
En ik citeer ons verkiezingsprogramma:
“Gezinnen en andere mensen met problematische schulden helpen wij, zonder hun verantwoordelijkheid over te nemen, maar wel zo laagdrempelig en slagvaardig mogelijk”
Dit geldt natuurlijk ook voor mensen die gebruik moeten maken van een bijstandsuitkering of door andere omstandigheden in armoede moeten leven.
Daarom zijn wij ook blij in het stuk terug te lezen dat we gaan werken met de omgekeerde toets. Niet handelen vanuit wantrouwen, maar steeds weer jezelf de vraag stellen: wat heeft iemand nodig om er bovenop te komen.
Dit vraagt om een andere en vernieuwende blik op zaken, dit zal ook in de organisatie van de IGSD doorgevoerd moet worden en vraagt van de consulenten proactief en preventief te werk te gaan en zijn benieuwd hoe zich dit ontwikkeld binnen de organisatie. Wij hopen dat dit voortvarend gebeurt en dat het belang van de inwoner hierin op 1 zal staan.
Onze verwachtingen zijn hoog en ik wil de wethouder dan ook vragen om zo spoedig mogelijk een eerste evaluatie aan de raad te brengen over de voortgang.
“Voor de PvdA is het niet aanvaardbaar dat één op de negen kinderen opgroeit in armoede.”
Het doet ons ook goed om terug te lezen dat er goed gebruik wordt gemaakt van het kinderbudget, er is momenteel gebruik gemaakt voor een bedrag van een kleine 41.000. Wij hopen dat dit dan ook verder uitgerold gaat worden, ook in de kernen buiten Steenwijk. Dit biedt hulp en voldoening aan veel kinderen voor relatief weinig geld.
Dan ook nog een aantal vragen en zaken die ik gemist heb in het stuk:
– Er wordt gesproken over regelstress en hoe dit verminderd zou moeten worden; bij de aanvraag van bijvoorbeeld bijzondere bijstand zijn de formulieren al ingekort, maar de aanvraag moet wel jaarlijks worden ingediend.
Zou het mogelijk zijn om bij vervolg aanvragen alleen wijzigingen in de situatie aan te geven zodat niet steeds het hele papiercircus opnieuw hoeft te worden ingevuld? En zou dit dan voor andere aanvragen ook toegepast kunnen worden?
– We zien dat er een collectieve zorgverzekering wordt aangeboden via de gemeente, hier maakt slechts 35% van de mensen die hier gebruik van kunnen maken ook werkelijk gebruik van.
Kunt u ons vertellen waarom dit percentage zo laag is?
– Verder zie ik weinig terug over hoe we hulp gaan bieden aan werkende armen.
Hoe krijgen we ze in kaart en kunnen we ze helpen?
Komt er een plan van aanpak?
– De “vrijwillige” ouderbijdrage op scholen, deze bijdrage lijkt in veel gevallen niet echt vrijwillig. De ouderbijdrage ligt ook niet zozeer bij de scholen zelf maar bij de ouderraden. Toch komt het nog steeds voor dat kinderen niet mee kunnen doen aan activiteiten omdat de ouders de bijdrage niet op kunnen brengen. Er zijn middelen om dit te regelen. Dit is een pijnlijk onderwerp voor ouders maar zeker ook voor kinderen.
Hoe goed zijn scholen en ouderraden op de hoogte van de mogelijke regelingen en hoe kunnen we de drempel voor de ouders hiervoor verlagen?
– We hebben het nog steeds over 110-130% van het inkomen als het gaat om de inkomensgrens voor het aanvragen van regelingen. We hebben het in het verleden gehad over het besteedbaar inkomen, voor de groep mensen die een uitkering ontvangen wordt hiernaar gekeken.
Waarom niet voor de mensen die geen uitkering ontvangen?
– Ik heb deze week nog eens rondgekeken op de website van de GKB, de “sociale” gemeentelijke krediet bank. De bank die mensen die in financiële nood zitten ruggensteun zou moeten geven en die volgends hun eigen site “ Geen winst hoeft te maken”.
Het rentepercentage bij de GKB ligt echter nog steeds tussen de 6,9 en 14%. Bij commerciële banken ligt deze op ongeveer 4,5%, soms zelfs lager. Hoezo, wij hoeven geen winst te maken?
Wij willen het college vragen in gesprek te gaan met de GKB of een alternatief te zoeken dat wel sociaal is.
Want met deze rentepercentages help je mensen alleen dieper in de problemen in plaats van ze er uit te helpen.
